رستاخیز دنیوی

          

قابل توجه تمامی دوستان

ترم تابستانی هم با تمام  خاطرات تلخ وشیرینش به پایان رسید ومن مثل همیشه در حال بازگشت به اصل خودم.

مدتی است که هوا وصفای روستا را استشمام نکردم واز بس که در این شهر دود خوردم دودی شدم.

امتحانات دنیوی ام  تمام شده وچیزی نمانده تا رستاخیز دنیوی ام هم شروع شود.

دوست عزیزی هنگام خداحافظی می گفت :ما در عمرمان چقدر معاد را باچشم می بینیم.

آری چقدر زیاد معاد را می بینیم اما عبرتی نمی گیریم.

ای کاش همانطور که برای بازگشت به وطنم احساس شادی می کنم؛برای بازگشت به ملکوت هم شادی کنم وانتظارش را بکشم."اللهم اجعلنی فی نفسی ... مشتاقةً إلی فرحةِ لقائک"

                                       مرغ باغ ملکوتم نیم از عالم خاک               

                        دوسه روزی قفسی ساخته اند از بدنم