امام حسین(علیه الیلام):
«إِنَّ حَوَائِجَ النَّاسِ إِلَیْکُمْ مِنْ نِعَمِ اللَّهِ عَلَیْکُمْ فَلَا تَمَلُّوا النِّعَمَ[1]».
«به راستی احتیاج مردم به شما از نعمت های خداست ،بنابراین در براوردن حوائج آنان کوتاهی نکنید».
چه خوب است علاوه بر این که دردی از مردم دوا می کنیم ؛به خاطر کمکمان بر آنها منّت نگذاریم چون قرآن می فرماید:« یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا لا تُبْطِلُوا صَدَقاتِکُمْ بِالْمَنِّ وَ الْأَذى[2]».
یادمان نرود که ما به مردم نیازمندیم نه مردم به ما.
حدیث5:
رسول الله (ص):
"الناس کلهم هالکون الا العالمون و العالمون هالکون الا العاملون و العاملون هالکون الا المخلصون و المخلصون علی خطر عظیم ".
حدیث4:
این حدیث قسمتی از حدیث معروف عنوان بصری(که کنیه اش اباعبدالله است) است.
امام صادق(علیه السلام):
..." ثُمَّ رَفَعَ رَأْسَهُ ثُمَّ قَالَ: مَا مَسْأَلَتُکَ؟!
فَقُلْتُ: سَأَلْتُ اللَهَ أَنْ یَعْطِفَ قَلْبَکَ عَلَیَّ، وَ یَرْزُقَنِی مِنْ عِلْمِکَ. وَ أَرْجُو أَنَّ اللَهَ تَعَالَی أَجَابَنِی فِی الشَّرِیفِ مَا سَأَلْتُهُ.
فَقَالَ: یَا أَبَا عَبْدِاللَهِ! لَیْسَ الْعِلْمُ بِالتَّعَلُّمِ؛ إنَّمَا هُوَ نُورٌ یَقَعُ فِی قَلْبِ مَنْ یُرِیدُ اللَهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی أَنْ یَهْدِیَهُ. فَإنْ أَرَدْتَ الْعِلْمَ فَاطْلُبْ أَوَّلاً فِی نَفْسِکَ حَقِیقَةَ الْعُبُودِیَّةِ، وَ اطْلُبِ الْعِلْمَ بِاسْتِعْمَالِهِ، وَ اسْتَفْهِمِ اللَهَ یُفْهِمْکَ!"...
«سپس حضرت سر خود را بلند نمود و گفت: چه میخواهی؟!
عرض کردم: از خداوند مسألت نمودم تا دلت را بر من منعطف فرماید، و از علمت به من روزی کند. و از خداوند امید دارم که آنچه را که دربارة حضرت شریف تو درخواست نموده‌ام به من عنایت نماید.
حضرت فرمود: ای أبا عبدالله! علم به آموختن نیست. علم فقط نوری است که در دل کسی که خداوند تبارک و تعالی ارادة هدایت او را نموده است واقع میشود. پس اگر علم میخواهی، باید در اوّلین مرحله در نزد خودت حقیقت عبودیّت را بطلبی؛ و بواسطة عمل کردن به علم، طالب علم باشی؛ و از خداوند بپرسی و استفهام نمائی تا خدایت ترا جواب دهد و بفهماند.»
بحارالأنوار، ج 1، ص 224 ـ 226 .
حدیث3:
امام جعفر صادق (ع) :
"اذا أراد الله بعبد خیرا زهده فی الدنیا و فقهه فی الدین و بصره عیوبها و من أوتیهن فقد أوتی خیر الدنیا و الاخرة ".
" چون خدا خیر بنده ای را خواهد او را نسبت به دنیا بی رغبت و نسبت به دین دانشمند کند و به دنیا بینایش سازد و به هر که این خصلتها داده شود خیر دنیا و آخرت داده شده" .
اصول کافی ، ج 3 ، ص 196
امام باقر(علیه السلام):
"ما مِن قطرةٍ أحبّ إلی الله عزوجل مِن قطرةِ دموعٍ فی سَوادِ اللیل مخافةً مِن الله لا یُراد بها غیره"
"هیچ قطره ای نزد خدا دوست داشتنی تر از قطره اشکی نمی باشد که در تاریکی شب از ترس خدا ریخته می شود در حالی که غیر خدا از آن اراده نشده باشد".
"کافی-ج2-کتاب الدعاء-باب البکاء-حدیث3-نوشته شده از کتاب"انقلاب وارزشها"از علی ذو علم،ص95"