امام حسین(علیه الیلام):
«إِنَّ حَوَائِجَ النَّاسِ إِلَیْکُمْ مِنْ نِعَمِ اللَّهِ عَلَیْکُمْ فَلَا تَمَلُّوا النِّعَمَ[1]».
«به راستی احتیاج مردم به شما از نعمت های خداست ،بنابراین در براوردن حوائج آنان کوتاهی نکنید».
چه خوب است علاوه بر این که دردی از مردم دوا می کنیم ؛به خاطر کمکمان بر آنها منّت نگذاریم چون قرآن می فرماید:« یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا لا تُبْطِلُوا صَدَقاتِکُمْ بِالْمَنِّ وَ الْأَذى[2]».
یادمان نرود که ما به مردم نیازمندیم نه مردم به ما.
نمی دونم بر مبنای این حدیث و آیه و هزاران حدیث و آیه دیگر اگر بخواهیم زندگی کنیم چقدر باید تغییر کنیم و دیگران رو تغییر بدهیم
شاید بشه گفت بر همین مبنا اگر حرکت کنیم روزی نحواهد بود که به خودمان و دور و بری هایمان اعتراض نکنیم
به پدر و مادر به دوست و رفیق به همسر و همسفر به استاد و شاگرد به مسئولین و همشهری ها به ....
و این یعنی خدمت به همه و حرکت در مسیر بندگی
التماس دعا داداشم