دل نوشته های یک دل(1)

                                                                            

دل نوشته را باید از دل نوشت.دل یا همان قلب یا سینه یا... .دلم می خواهد تا این بار از خودش بنویسد.

آری هر بار دل از چیزهای مختلف می گفت و می نوشت؛از عشق،از دوست،از آرزو هاو... اما این بار می خواهد از خودش بنویسد.

اسم:دل _مرا با نامهای قلب،سینهو... هم میشناسند وصدا میزنند.

محل زندگی:پشت میله های قفسه سینه، سمت چپ.

شغل:محل جمع آوری محبتها وعشق ها وخواسته ها ومحرّک به سوی آنها.

توضیحات:

من جزء جدایی ناپذیر در وجود هر کسی هستم.انسانها با من عشق می ورزند،امید پیدا می کنند وخوشحال وناراحت می شوند.اما من هرچه که باشم باز جزئی از وجود انسانها هستم و تحت اختیار وسلطه آنها.

هرچند که هرگاه انسانها از چیزی بشدت ناراحت وغمگین می شوند می گویند:دلم خون است؛ اما من که دل هستم وجایگاه خون باید بگویم که دل من هم خون است.

بسیار دنیا دیده و دنیا گذرانده ام.عمرم به قدمت هستی انسانهاست.با انواع انسانها زندگی کردم و در تمام لحظات کنارشان بودم.خوب وبد دیدم.برخی که چه عرض کنم؛ بسیاری مرا تبدیل به سنگ کردند وحتی سخت تر از آن(ثم قست قلوبکم من بعد ذلک فهی کالحجاره أو أشدّ قسوة"74بقره). وبرخی که در مقایسه با اینها بسیار اندک اند، مرا محل تفقه قرار دادند ودر نفوسی قرار گرفتم که مطمئن بودند.

راستی مگر دسته اول با من چه کردند که تبدیل به سنگ شدم؟

ومگر دسته دومچه کردند که این قدر نورانی و باعظمت شدم؟

منی که عمرم به قدمت هستی انسانهاست و در طول زمانها با این موجود عجیب و ناشناخته زیسته ام و با هرنوعی از انسانها دم خور بودم شاید بتوانم جوابی برای این سوال ها پیدا کنم.